Vallei van schaduw

Olifantshoek, Zuid-Afrika, 1688. In een ondiep graf ligt een handvol beenderen, als witte markeringen verspreid over de rode aarde. In de schaduw van de bergen staat een afgelegen hoeve met een rieten dak dat zwart afsteekt tegen de blauwe lucht. Een ander graf, wel gemarkeerd met een grafsteen, ligt er vlakbij. Men zegt dat wanneer de wind uit het zuidoosten waait, je de doden in deze verlaten vallei kunt horen uisteren. Op deze plek treedt Suzanne Joubert in de voetsporen van haar nicht Louise Reydon-Joubert, piraat en commandant, een vrouw die meer dan zestig jaar daarvoor verdween. Suzanne is gekomen om de waarheid te achterhalen.

Franschhoek, 1862. Honderdtachtig jaar later staat een ander lid van de familie Joubert op het Hugenotenkerkhof in het grensstadje dat ooit bekend stond als Olifantshoek. Isabelle Joubert is op zoek naar haar voorouders. Ze is van plan om de oorsprong te ontrafelen van een vete tussen twee families, die begon tijdens de oorlogen die Frankrijk eeuwen geleden verscheurden. Ze komt erachter dat de tragedies en misdaden uit het verleden nog altijd doorwerken en dat het ontdekken van de waarheid haar weleens haar leven zou kunnen kosten.

In de pers

‘Razendspannend verhaal.’ De Telegraaf

‘Het recept voor een goede historische roman.’ Algemeen Dagblad

‘Stad van tranen trekt de lezer onmiddellijk vervlogen tijden in, is ontzettend spannend en houdt de aandacht vast tot je met een zucht het boek dichtslaat.’ Nederlands Dagblad