De nacht van de vogels

Sussex, 1912. Een kustgebied in de ban van storm en springtij, waar bijgeloof nog een grote rol speelt. Constantia ­Gifford is zeventien en woont met haar vader in hun ­vervallen landhuis, tussen de schamele resten van zijn voormalige museum vol opgezette dieren. Zijn ambacht is uit de tijd geraakt en Gifford is een onsympathieke, verbitterde man geworden.

Volgens lokale folklore is één nacht per jaar op het kerkhof te zien wie er zal sterven. Bij de eerste slag van de kerkklok richten alle blikken zich op de kerk. Niemand ziet dat er een stuk steen opgeraapt wordt. Als de laatste slag wegsterft, ligt er een vrouw dood op de grond.