Heldin achter de frontlijn

Andrée De Jongh (Dédée) zette de lijn in 1941 op toen ze een gewonde soldaat vond die was gestrand achter de frontlijn. België en Nederland waren al maanden bezet, dus smokkelde ze hem te voet en per trein over de Pyreneeën naar het Britse consulaat in het vrije Spanje. Met een onverzettelijkheid en doorzettingsvermogen die haar de bijnaam Kleine Wervelwind opleverden, streed Dédée onvermoeibaar door, tot ze in januari 1943 werd opgepakt en gemarteld door de Gestapo. Zeven maanden later werd ze naar Ravensbrück gedeporteerd, en later naar Mauthausen.

Als door een wonder overleefde Dédée de oorlog, en ze werd door zowel België als Engeland overladen met eerbewijzen en in de adelstand verheven. Bij die gelegenheid koos ze een wapenspreuk die exemplarisch was voor haar levenswijze: Servitio libertatis (Ik dien de vrijheid). Dit boek is een eerbetoon aan haar moed en heldendaden.